مـرد دانا گــله از گردش دنیــا نـکـنـــد           عمر صرف غـم بیـهوده و بیجا نـکنـد

بوستانی که گلش را نبود عهــد و وفــا           مـرد آزاده در او میـــل تـمـاشـا نکـنـد

صاحب عزم متین باش که از گردش چرخ           مــرد بـا عــزم نـیندیـشـد و پـروا نکنـد

دانـش ومعرفت آموز که جز تابش علم           قـلب تاریک تو را روشن و بینـا نکنـد

تلخی عمر بشر حاصل بی تجربگی است           مـرد را جـز ثــمــر تجربـه دانـا نکنـد

در جهـان تا نکنـی چــارۀ  درد دگران           دگـری درد تـو درمان و مـداوا نکـنــد

محـرم راز کسان باش مکن پرده دری           تـا کسی پـرده ز اسـرار تو بـالا نکـند

مورد لطف و عنایات خداوندی نـیست           آنکه با خلق خدا لطف و مـدارا نـکنـد

چرخ با آن عظمت بنده فرمان کسی است           که بـجــز بنــدگــی ایـزد یـکـتـا نـکنـد

بی نیاز ازهمه شد آنکه چنان ازدل خویش           از خدا خـواهد و از خلــق تمنـا نـکنـد

تکیه بر لطف خدا کن که کسی حل امور          جــز به تــأییـد خــداونـد تـوانـا نکــنـد